gaizto | Eibarko euskara

gaizto

1. iz. / izond. (TE). Malo,-a, el malo, el tentador, el maligno. Izenondo moduan txarrera emondakua(personiaz), eta txarra (gauzen gaiñian); baitta izen moduan, diabrua be (irud.). Gaiztua gaiñian dogu beti, gu galdu gurarik. / Al malo le tenemos siempre encima queriéndonos perder. / Gaiztua, bere zoritxarrerako. / El malo, lo es para su desgracia. / Ha gaiztua, umetatik zan gaiztua. / Aquel malo, era malo desde la niñez. / Gaizto, Gosezto, Zorrizto. / Zer zaztada gaizto izan zan hau Vergiergo Damian bihotzian. (Ibilt 486). Ik. zorri, zittal, oker.

2. izond. (TE). Difícil, malo,-a, duro,-a, difícil, complicado,-a. Lurrari dagokixonez, lur txarra, zailla, takarra; labratzeko gatxa (ETNO). Txarto hazittakua, behin sasoi horretara ezkero, gaiztua zuzentzia. / El mal criado, una vez a su edad, difícil de corregir. Ik. tringo, trillo, gatx.

gaizto-usain. iz. (TE). Travesura, diablura, trastada. Eskolan eta eskolatik kanpora, gaizto-usaiñetan dabil beti. / En la escuela y fuera de ella, siempre anda en travesuras.

gaiztoko. izlag. (OEH). Malo,-a. Jausi zan kontuan zer zori gaiztoko bihar-eza batu zetsan bere buruari. (Ibilt 458).